Tak, w zależności od rodzaju mikrocementu, pozostawionej tekstury i użytego uszczelniacza, możemy sprawić, że mikrocement będzie antypoślizgowy.
Dzięki mikrocementowi możemy uzyskać dowolną powierzchnię antypoślizgową. W zależności od rodzaju mikrocementu i tekstury, uzyskuje się większą lub mniejszą odporność na ślizganie (stopień śliskości).
Od najmniejszej do największej śliskości mamy: Microstone ze względu na wysoką teksturę, Microdeck o gładkiej teksturze, a na końcu Microfino, które nie jest odpowiednie dla podłóg.
Różne wykończenia podłóg i ich tekstury
Podłogi klasyfikuje się na podstawie ich wartości odporności na poślizg, a od najmniejszej do największej odporności istnieją 3 klasy, klasa 1, 2 i 3.
Z mikrocementami Topciment możemy osiągnąć każdą z wymaganych klas.
Microdeck uszczelniony poliuretanem odpowiada klasie 1, ale jeśli zastosuje się tylko jedną warstwę
tapaporos i jedną warstwę poliuretanu, można osiągnąć klasę 2. Jeśli używa się Microstone, który zawiera cząstki
kruszywa grubsze niż tradycyjny mikrocement, osiąga się
klasę 3.
Różnicę w teksturze można zauważyć gołym okiem.
Należy wziąć pod uwagę antypoślizgowe właściwości powierzchni i trudność czyszczenia. Im większa odporność na poślizg,
tym trudniejsze jest czyszczenie powierzchni ze względu na
teksturę.
Tutaj informujemy Cię więcej o czyszczeniu mikrocementu.
Antypoślizgowe wykończenia i klasyfikacja według ich śliskości
W celu ograniczenia ryzyka poślizgnięcia, podłogi budynków lub obszarów o przeznaczeniu Mieszkalnym Publicznym, Medycznym, Edukacyjnym,
Komercyjnym, Administracyjnym i Publicznym, z wyjątkiem obszarów o zerowym obłożeniu zdefiniowanych w załączniku SI A do DB SI, będą miały odpowiednią
klasę zgodnie z punktem 3 tego działu.
Podłogi klasyfikuje się na podstawie ich wartości oporu przeciw poślizgowi Rd. Wartość ta jest określana za pomocą testu wahadła
opisanego w Załączniku A do normy UNE-ENV 12633:2003. Kodeks Techniczny Budownictwa (CTE) w dokumencie DB SUA-1
(Podstawowe Dokumenty dotyczące Bezpieczeństwa Użytkowania i Dostępności) reguluje wskaźniki śliskości i określa klasę, jaką
powinna mieć podłoga w zależności od jej użytkowania. Podłoga jest bardziej antypoślizgowa, im wyższa jest wartość Rd.
Podłogi są klasyfikowane, w zależności od ich wartości oporu przeciw poślizgowi Rd, zgodnie z tym, co jest ustalone w tej tabeli:
| Odporność na ślizganie (Rd) |
|
Klasa |
| Rd ≤ 15 |
|
0 |
| 15 < Rd ≤35 |
|
1 |
| 35< Rd ≤45 |
|
2 |
| Rd > 45 |
|
3 |
Klasa wymagana dla podłóg w zależności od ich lokalizacji i cech
La tabla indica la clase que deben tener los suelos, como mínimo, en función de su localización.
Dicha clase se mantendrá durante la vida útil del pavimento
Zonas interiores secas:
superficies con pendiente inferior al 6% -> Clase 1
superficies con pendiente igual o mayor al 6% -> Clase 2
Zonas interiores húmedas, tales como las entradas a los edificios desde el espacio exterior (1), terrazas cubiertas, vestuarios, baños, aseos, cocinas, etc:
superficies con pendiente menor que el 6% -> Clase 2
superficies con pendiente igual o mayor que el 6% -> Clase 3
(1) Excepto cuando se trate de accesos directos a zonas de uso restringido.
Zonas exteriores, piscinas (2), duchas -> Clase 3
(2) En zonas previstas para usuarios descalzos y en el fondo de los vasos, en las zonas en las que la profundidad no exceda de 1,50 m.
